หลายครั้ง เพื่อนๆ มักจะถามผมว่าอยากลองทำตัวอย่างหรือแชร์ไอเดียเกี่ยวกับโปรเจ็คที่ผมสนใจบ้างไหม เพราะเขาอยากชวนผมไปพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่ผมกำลังสนใจอยู่ตอนนี้

ตราบเท่าที่ผมยังมีเวลา ผมไม่เคยปฏิเสธคำเชิญ เพราะว่าเวลาผมมีปัญหา เช่น แก้bugไม่ได้ ผมก็มักจะถามคนที่ไม่รู้จักทั้งออนไลน์ และแบบเจอตัว พวกเขาก็ยินดีที่จะช่วยผมแก้ปัญหาเสมอ โดยไม่หวังผมตอบแทน

ผมก็เลยเชื่อว่าการที่เราช่วยเหลือคนอื่นกลับคืนนั้นเป็นสิ่งสำคัญมาก ผมก็เลยทิ้งโค้ดที่เป็นประโยชน์ไว้ใน Github แล้วผมก็ชอบอ่านกระทู้ถาม-ตอบใน Stackoverflow ด้วย

นี่อาจจะเป็นบะหมี่ธรรมดาๆ ที่มีน้ำซุปเข้มข้น เส้นบะหมี่เหนียวนุ่ม และผมมักจะใส่พริกน้ำปลาลงไป ผมกินแบบนี้มา 32 ปีแล้ว

32 ปีผ่านไปเร็วมาก เวลาเปลี่ยน แต่เจ้าของร้านกับพนักงานที่ร้านอาหารยังเหมือนเดิม บะหมี่หมูสับยังมีรสชาติเดิมเหมือนเมื่อ 32 ปีที่แล้ว ในตอนที่ประเทศกำลังพัฒนา ทำให้มีตึกใหญ่ๆ เกิดขึ้นรอบๆ ร้านค้าเล็กๆ มากมาย และมันก็เปลี่ยนกลุ่มลูกค้าจากที่เคยพ่อบ้านหรือแม่บ้านมาเป็นคนทำงานแทน ในตอนนั้นผมกำลังเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ เมื่อก่อนผมกินบะหมี่และน้ำซุปจนหมดเกลี้ยงทุกครั้ง แต่ตอนนี้อายุเยอะขึ้นก็เลยไม่กล้ากินหมดแล้ว เพราะไม่ดีต่อสุขภาพ

20 ปีผ่านไป

ไก่ต้มธรรมดาๆ ที่เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มสูตรพิเศษซึ่งผมสงสัยว่าน่าจะใส่พริกไทยลงไปเพื่อเพิ่มรสชาติ

ปกติผมจะสั่งข้าว 2 ชาม แล้วเหยาะซีอิ๊วดำลงไป กินพร้อมกับนำจิ้มจนอิ่มท้อง

เกือบ 20 ปีที่แล้ว ตอนที่ผมเพิ่งออกจากการเป็นทหารเกณฑ์ใหม่ๆ ผมจนมาก ผมไม่ค่อยมีเงิน

ผมจะไปกินข้าวเย็นที่ร้าน Big Bird เป็นประจำทุกอาทิตย์ แล้วก็ไปเล่นเกมที่ห้าง Parklane ชั้นใต้ดิน

หลังจากนั้น ร้าน Big Bird ก็กลายมาเป็นร้านที่ผมพาแฟนไปเดทแบบง่ายๆ ราคาไม่แพง