วันที่ 27 พฤศจิกายนเป็นวันครบรอบแต่งงาน 13 ปีของผมและจอยซ์ แล้วก็เป็นปีที่ 17 ที่เราเจอกัน เราไปดูคอนเสิร์ตตอนไปเที่ยวด้วยกันครั้งแรก แล้วหลังจากนั้นเราก็ไปข้างนอกด้วยกันทุกอาทิตย์ ในที่สุดเราก็แต่งงานกันเมื่อปี 2006 ถึงช้าหน่อยแต่ก็ชัวร์ ความรักของเราได้กลายเป็นความผูกพันธ์นับจากวันนั้น

การใช้ชีวิตกับคนอื่นไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะนิสัยและสิ่งที่สนใจของเราสองคนนั้นต่างกันมาก ภรรยาชอบดูหนังเกาหลี แต่ผมชอบดูละครไทย เขาชอบกินของหวาน แต่ผมชอบกินอาหารเผ็ดๆ ส่วนเรื่องการสอนลูกนั้น จอยซ์คิดว่าต้องเข้มงวดกับลูกๆ แต่ผมคิดว่าเป็นเพื่อนกับลูกน่าจะดีกว่า ในวันเสาร์อาทิตย์ เขาชอบนอนตื่นสาย แต่ผมกับโซอี้ชอบตื่นเช้า เพราะจะได้มีเวลาทำกิจกรรมหลายๆ อย่าง จอยซ์คิดว่าผมเป็นคนที่สกปรก เขาสงสัยว่าทำไมผมไม่ใส่รองเท้าแตะในห้องครัว และผมก็ไม่เคยเข้าใจว่าทำไมห้องครัวถึงสกปรกมากกว่าห้องอื่นๆ ในบ้าน

ในขณะเดียวกันผมกับจอยซ์มีอย่างนึงที่เราเหมือนกันมากกว่าคนอื่นๆ บนโลกนี้ นั่นก็คือ เราทั้งคู่ต่างก็รักโซอี้และแอลลี่เหมือนกัน เรากังวลเรื่องลูกๆ ตลอดเวลา และเราทั้งคู่ก็ไม่อยากขออะไรไปมากกว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเขา เราจะกังวลตลอดว่าตอนนี้เขาได้กินข้าวรึยัง และเราทั้งคู่ได้ทำงานหนักมากพอที่จะเลี้ยงดูครอบครัวได้หรือไม่ เราทั้งคู่ก็อยากให้ทุกคนในครอบครัวมีสุขภาพที่ดี และอยากให้ครอบครัวของเราเป็นอย่างนี้ไปตลอด ผมและภรรยาอาจจะมีนิสัยที่แปลก และแตกต่างกัน แต่เราทั้งคู่ก็ยังเป็นตัวของตัวเอง จึงทำให้ชีวิตของเราดำเนินไปอย่างมีความสุข

สุขสันต์วันครบรอบ 13 ปี และอีกหลายปีต่อๆ ไป